Po tym, jak internet połączył (większość z) nas w latach 90., świat drastycznie się zmienił… przynajmniej pod pewnymi względami. Sieci komunikacyjne zbliżają do siebie ludzi, którzy geograficznie znajdują się bardzo daleko od siebie, a to stwarza nieograniczone czasem i przestrzenią wspólnoty podobnie myślących ludzi. Współcześnie jednak internet funkcjonuje głównie w obrębie otoczonych murem cyfrowych ogrodów, będących własnością korporacyjnej Wielkiej Czwórki; albo w pęknięciach tego muru. Internetowe wspólnoty często przeskakują między półprywatnymi przytulnymi przestrzeniami cyfrowymi, takimi jak serwery Slacka albo Discorda.

Mamy do czynienia z mobilizacją „internetowych tłumów”, od fanów Taylor Swift po QAnon i Wall Street Bets, które stają się coraz potężniejszą „siłą memetyczną”, mającą wpływ na rynki, opinię publiczną, być może nawet na rządy. Współczesne technologie cyfrowe takie jak sztuczna inteligencja (ang. AI) czy zdecentralizowane organizacje autonomiczne (ang. DAO) tworzą nowe możliwości, by ludzie łączyli się ze sobą na odległość, organizowali we wspólnoty, zmieniali zastany stan rzeczy.

Ta sesja będzie poświęcona refleksji nad tym, w jaki sposób dostępne dziś narzędzia mogą nam pomóc wyobrazić sobie przyszłe więzi: spersonalizowane chatboty, które mogą „robić rzeczy”, modele ekonomiczne non-profit i kooperacyjne; sprawiedliwsze systemy głosowania; bardziej komercyjne działania związane z tokenizacją i ekonomią opartą na platformach.