Ellen Fullman
Ellen Fullman od ponad czterech dekad konsekwentnie rozwija swój autorski projekt „The Long String Instrument” — instalację składającą się z dziesiątek nastrojonych strun o długości ponad piętnastu metrów, które rezonują w przestrzeniach architektonicznych podczas festiwali na całym świecie, takich jak Tectonics w Atenach, Sydney Festival czy London Contemporary Music Festival. Poprzez badania nad teorią strojenia w czystej intonacji, harmonicznymi właściwościami strun oraz konstrukcją instrumentów muzycznych, Fullman wypracowała unikalne podejście kompozytorskie i performatywne, które poszerza zakres ruchu harmonicznego dzięki skupieniu na tonach alikwotowych.
Otrzymała liczne nagrody, w tym Gerbode Foundation, Special Awards in the Arts (2020); stypendium Guggenheima w dziedzinie kompozycji muzycznej (2020); nagrodę Foundation for Contemporary Arts w kategorii Muzyka/Dźwięk (2015); stypendium wymiany artystycznej Japan-US Friendship Commission/NEA dla twórców pracujących w Japonii (2007); oraz rezydencję DAAD w ramach programu Artists-In-Berlin (2000). Wśród jej nagrań znajdują się „Harbors” (Room40, 2020) — wspólny projekt z Theresą Wong, oraz „The Long String Instrument” (Superior Viaduct, 2015), pierwotnie wydany przez Apollo Records w 1985 roku i uznany przez magazyn „The Wire” za najlepszą reedycję 2015 roku. W 2016 roku Fullman była gościnną prelegentką i krytyczką w Kansas City Art Institute. Jej twórczość została wspomniana przez Alvina Luciera w książce „Music 109: Notes on Experimental Music” (Wesleyan University Press, 2012).
